Kes Rozman bin Jusoh sentiasa diingati untuk suatu waktu yang lama walaupun selepas dia digantung pada 1996. Amnesty International mendedahkan pada tahun 2004 bahawa Singapura telah membenarkan lebih daripada 400 hukuman mati antara tahun 1991 dan 2004, kebanyakannya kerana pengedaran dadah. Mereka telah mengeluarkan kritikan kepada Singapura kerana menumpukan hukuman mati untuk ramai pesalah yang datang dari latar belakang kurang bernasib baik seperti golongan miskin, tidak berpendidikan dan warga asing, dan kes Rozman disebut sebagai salah satu daripada kes ini yang menonjolkan ketidakadilan hukuman mati bagi banduan yang berasal dari kumpulan sedemikian di Singapura. Sebagai tindak balas, kerajaan Singapura berhujah bahawa hukuman mati adalah perlu bagi kesalahan berkaitan dadah dan telah menjadi penghalang yang berkesan yang membolehkan Singapura memperoleh reputasi sebagai salah satu negara paling selamat di dunia, dan menafikan bahawa hukuman mati adalah mendiskriminasikan orang dari latar belakang yang kurang bernasib baik. Mereka juga menyatakan bahawa dengan melaksanakan hukuman mati untuk melindungi penduduknya daripada kesan berbahaya dadah, Singapura melindungi hak asasi manusia dan kebajikan penduduknya.[29][30]

Begitu juga, pada tahun 2010, akhbar pembangkang The Online Citizen juga telah mengkritik keputusan mahkamah 1995 yang menjatuhkan hukuman mati kepada Rozman dan menyentuh kekurangan budi bicara dan belas kasihan kehakiman untuk hakim memutuskan hukuman sewajarnya bagi pengedaran dadah di Singapura, memandangkan Rozman yang cacat akalnya telah dihantar ke tali gantung.[31]

Kes Rozman telah dipanggil semula berikutan cadangan kerajaan pada 2012 untuk meminda undang-undang dadah Singapura dan menghapuskan hukuman mati mandatori bagi kesalahan pembunuhan dan pengedaran dadah tertentu. Ia dipetik antara perbincangan mengenai kemungkinan kesan yang mungkin datang dengan budi bicara untuk memutuskan hukuman bagi pengedar dadah dengan kecerdasan rendah, yang mungkin membolehkan nyawa mereka terselamat.[32] Sylvia Lim, seorang ahli politik pembangkang dan ahli Parti Pekerja, juga telah memetik kes Rozman dalam perbahasan parlimennya tentang keperluan untuk melepaskan pesalah tertentu daripada hukuman gantung berdasarkan faktor pengurangan mereka, yang tidak dipertimbangkan dalam kes Rozman kerana pengenaan mandatori Singapura hukuman mati bagi dadah.[33] Selepas itu, undang-undang baharu itu berkuat kuasa pada Januari 2013, dan membenarkan hukuman penjara seumur hidup (dengan atau tanpa rotan ) bagi pengedar dadah yang sama ada hanya bertindak sebagai kurir atau mengalami kecacatan yang menjejaskan tanggungjawab mental mereka terhadap jenayah itu, kerana dan juga bagi pembunuh yang tidak mempunyai niat besar untuk menyebabkan kematian.[34]

Kes Rozman telah dipanggil semula pada November 2021 apabila Singapura menghadapi perhatian antarabangsa kerana menjadualkan secara kontroversi pelaksanaan hukuman mati Nagaenthran K. Dharmalingam, seorang rakyat Malaysia yang juga didakwa mempunyai kecerdasan sempadan dan kurang upaya mental.[35] Kerajaan Singapura, mahkamah dan pakar psikiatri telah menyatakan bahawa Nagaentran tidak cacat dari segi intelek atau mental apabila dia melakukan jenayah penyeludupan 42.72 gram diamorphine. Nagaenthran, yang tarikh asal pelaksanaannya ditangguhkan kerana rayuan, kemudiannya telah digantung hukuman mati pada 27 April 2022.[36][37]

Sebuah buku bertajuk Undang-undang Dadah dan Amalan Undang-undang di Asia Tenggara: Indonesia, Singapura dan Vietnam (Drugs Law and Legal Practice in Southeast Asia: Indonesia, Singapore and Vietnam), mengenai undang-undang dadah negara Asia, diterbitkan pada 2016. Kes Rozman disebut sebagai salah satu kes terkenal di Singapura yang menimbulkan implikasi hukuman mati kepada pesalah dalam menghadapi bukti jerat dan kecacatan mental mereka.[38] Alan Shadrake, seorang wartawan British, telah menulis tentang kes Rozman dalam bukunya Once A Jolly Hangman: Singapore Justice in the Dock, yang pertama kali diterbitkan pada 2010.[39] Bagaimanapun, kerana buku itu mengandungi ketidaktepatan yang teruk dan dakwaan palsu mengenai sistem kehakiman Singapura, Shadrake telah ditangkap pada Julai 2010 oleh pihak berkuasa Singapura apabila memasuki Singapura untuk acara promosi bukunya yang akan datang, dan kemudiannya dijatuhkan hukuman denda S$20,000 dan penjara enam minggu (kemudian meningkat kepada lapan minggu kerana kegagalannya membayar denda) kerana menghina mahkamah.[40][41] Shadrake, yang enggan menunjukkan penyesalan atas jenayahnya, kehilangan rayuannya dan kemudian dibebaskan dengan parol pada 9 Julai 2011 selepas menjalani dua pertiga daripada hukumannya dengan berkelakuan baik.[42][43]